ดินเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติที่ประกอบไปด้วยแร่ธาตุและอินทรีย์วัตถุจากซากพืช ซากสัตซ์ที่ทับทบนานเป็นเวลาหลายพันปี โดยมีสามสถานะได้แก่ ของแข็ง ของเหลว และก๊าซ เป็นจุดศูนย์กลางของโลกเราเพื่อควบคุมความสมดุลของธรรมชาติ ตั้งแต่ ชั้นบรรยากาศ อุทกภาค ชีวภาค และยังประกอบไปด้วยสารเคมี และชีวภาพ ที่เป็นปัจจัยในการเจริญเติบโตของต้นไม้และพืชให้งอกงาม ดังนั้นการจะปลูกพืชให้มีผลผลิตสมบูรณ์จำเป็นต้องดูแลดินให้มีองค์ประกอบดังกล่าวอย่างครบถ้วน หรือเพียงพอแก่การเติบโตของพืช
ด้วยการเริ่มต้นสำรวจดินที่เรามีเสียก่อนว่าเราใช้ดินอะไรอยู่ และทำการทดสอบความเป็น กรด – เบส ด้วยกระดาษลิตมัส หรือเครื่องทดสอบความเป็นกรดด่างในดิน เพื่อจะได้รู้ว่าดินของเรามีความเป็น กรด – ด่าง น้อยเพียงใด เพื่อนำไปใช้การประกอบตัดสินใจว่าควรจะเปลี่ยนดิน หรือทำการแก้ไขอย่างไร พืช และต้นไม่แต่ละชนิดต้องการดินที่เป็นกรด หรือ ด่าง แตกต่างกันออกไป ในบางต้นก็ชอบด่าง ชอบต้นก็ชอบดินที่เป็นกรด ดังนั้นจะต้องศึกษาต้นไม้แต่ละชนิดให้รอบคอบ ไม่ใช่ว่าดินที่เราเตรียมไว้จะสามารถใช้ปลูกกับต้นไม้ทุกชนิดในบ้านได้หมด
ก่อนที่จะมาจัดการพวกมันเราจะมาดูก่อนกว่ากรด และด่างเกิดขึ้นได้อย่างไร ในดินที่เป็นกรด อาจจะมีการใช้ปุ๋ยเคมีที่มากเกินไปอย่างเช่นพวยกปุ๋ยยีเรีย หรือน้ำฝนเองก็มีฤทธิ์เป็นกรดเล็กน้อย การแก้ปัญหาเบื้องต้นเพื่อลดความเป็นกรดสามารถทำด้วยการใช้ปูนขาว หรือขี้เถ้า โรยลงบนดิน และหลีกเลี้ยงการใช้ปุ๋ยเคมีที่มีไนโตรเจนสูง ในกรณีที่ปลูกในไร่ขนาดใหญ่ที่มีอ่างเก็บน้ำ ควรตรวจความเป็น กรด – ด่าง ของน้ำด้วย หากน้ำมีค่าเป็นกรดมากเกินไปจะต้องถ่ายน้ำทิ้งให้หมด และรองน้ำใหม่ เพราะการรดน้ำที่มีฤทธิ์เป็นกรดจะทำให้ปัญหาเพิ่มมากขึ้น จากนั้นมาดูปัญหาอื่น ๆ เช่นการเกิดเชื้อราในดิน ในพื้นที่น้ำขัง หรือระบายได้ไม่ดี ปัญหาจะพบได้อย่างยิ่งเมื่อปลูกในกระถางพลาสติก ที่มีการเจาะรูน้อยเกินไป ทำให้น้ำไหลผ่านไม่สะดวกจนท่วมขัง และเป็นบ่อให้เกิดเชื้อราและแบคทีเรียต่าง ๆ ได้ง่ายเป็นพิเศษ ควรแก้ปัญหาด้วยการเจารูเพิ่มเพื่อให้น้ำระบายได้ดีขึ้น สำหรับดินที่เหมาะสำหรับปลูกต้นไม้ ค่าควรจะเป็นกลาง คือไม่เป็นกรด และไม่เป็นด่างมากเกินไป ส่วนดินที่เป็นด่าง ควรบำรุงดินด้วยมูลไส้เดือน มูลค้างคาว หรือปุ้ยคอก หลีกเลี่ยงปุ๋ยเคมีที่จะทำให้ดินเค็มจนเกินไปและแก้ไขไม่ได้ในอนาคต จนเขาพูดกันว่าดินด่างเรื่องเล็ก ดินเปรี้ยวนี่เรื่องใหญ่